„Zdrowie to nie wszystko, ale wszystko bez zdrowia jest niczym”

O chorobach ludzi napisano całe tomy encyklopedii medycznych. Lekarze i uczeni na całym świecie próbują odkryć ich „tajemnice”, ale niestety w wielu przypadkach leczone są tylko objawy, a prawdziwe przyczyny pozostają nieznane. To, co przywykliśmy nazywać „chorobą”, jest reakcją organizmu na pewne zaburzenia jego normalnej pracy. Jeśli te zaburzenia nie zostaną zlikwidowane, choroba nie zniknie, lecz pozostanie w chorym narządzie, dopóki go nie zniszczy, porażając inne organy i układy, które z nim współpracują.

Życie organizmu ludzkiego zawsze jest walką choroby i zdrowia. Jeśli nie byłoby tej walki, człowiek by nie żył. Na przykład podczas przeziębienia mamy podwyższoną temperaturę, odczuwamy bóle w kościach, bóle głowy i ogólną słabość. Czy możemy ten stan nazwać chorobą? Niewątpliwie, ale wysoka temperatura zabija w naszym ciele bakterie chorobotwórcze, wydalany z organizmu śluz uwalnia go od toksyn, a ból głowy, łamanie w kościach czy uczucie słabości to uboczne reakcje, za pomocą których organizm walczy z chorobą, zmierzając tylko do jednego celu – przywrócenia zdrowia.

Ponad 1000 lat temu perski filozof i lekarz Avicenna powiedział:

„W arsenale lekarza powinny być trzy narzędzia: Słowo, Lekarstwo i Nóż. Słowo jest niezbędne lekarzowi, aby wyjaśnić pacjentowi jakie błędy popełnia w swoim sposobie życia i jaki jest związek między tymi błędami i przyczyną choroby. Lekarstwo lekarz stosuje wtedy, kiedy słowami nie jest w stanie wyjaśnić przyczyny choroby, ale zmuszony jest ulżyć cierpiącemu. Nóż lekarz stosuje, kiedy nie może znaleźć przyczyny choroby, wpłynąć słowami na zachowanie chorego i nie zna lekarstwa, aby zmniejszyć jego ból. Stosując nóż, lekarz usuwa skutki daleko posuniętej choroby. Przyczyna jej pozostaje, wywołując nowe ogniska”.

Obecnie, współczesna medycyna tak skrupulatnie dzieli człowieka na elementy, z których składa się nasz organizm, że jako jednolita całość przestał on istnieć. Chyba dlatego wiele diagnoz medycznych brzmi: ,,przewlekłe”...  A ponieważ wyraz „przewlekłe” oznacza „ciągle” i „na zawsze”, wynika z tego, że choroby trzeba leczyć do końca życia.

Uważam, że każdy powinien wypracować swój sposób uzdrawiania własnego organizmu. Zrozumieć, że o zdrowie powinien troszczyć się przede wszystkim sam. Zrozumieć, że np.: choroby serca, układu krążenia, nadwaga są m.in. skutkiem tego, że człowiek stał się leniwy, zbyt dużo zjada i nie potrafi panować nad własną psychiką. A bóle żołądka, wątroby i trzustki są rezultatem tego, że jemy szybko (łapczywie), nerwowo i przeważnie – za dużo. Lekarze byli, są i będą, natomiast na co dzień człowiek sam powinien dbać o swoje zdrowie, znać swój organizm i wiedzieć, jak sobie pomóc. Wiedzę o tym, jak być zdrowym, powinien posiadać każdy człowiek, nie tylko grupa specjalnie przeszkolonych ludzi. Najważniejszym, co powinien sobie każdy uświadomić, a szczególnie osoby, którym zależy na odzyskaniu utraconego zdrowia, jest to, że organizm ludzki to system, na który należy zawsze oddziaływać kompleksowo (na ciało i na duszę). Tylko ten może być zdrów, kto troszczy się o swoją fizyczną i duchową doskonałość. I jeszcze jeden ważny aspekt, na który chcę zwrócić uwagę – niszczymy swoje zdrowie na przestrzeni wielu lat, a więc powrót do zdrowia nie może być natychmiastowy. Odrobinę cierpliwości. Czasami, żeby pozbyć się problemów zdrowotnych, należy pracować nad sobą 2–3 lata. A później pozostanie tylko cieszyć się z „prezentu” – którym bezinteresownie obdarzyła każdego z nas Natura – dobrego zdrowia. (fragm. książki Uleczyć nieuleczalne cz. 1, 1998 r.)

Przepisów na przeziębienie jest sporo, ale ja radziłbym zastosować stary, sprawdzony na wielu pokoleniach sposób składający się z następujących składników:

• soda,
• mleko krowie/kozie,
• masło śmietankowe/smalec,
• woda mineralna,
• miód.

Mieszanka ta jest skuteczna na: przeziębienie, grypę, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, jak również na wzmocnienie układu odpornościowego.  

Składniki i przygotowanie:

• 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej wsypać do szklanki (pojemność 250 ml),

• zagotować 150 ml mleka krowiego 3,2-proc. lub mleka koziego,

• zalać sodę gorącym mlekiem,
• dobrze wymieszać,
• do otrzymanego roztworu dodać 1 łyżeczkę masła śmietankowego lub smalcu (smalec jest szczególnie pomocny w przypadku zapalenia płuc i oskrzeli),
• składniki dobrze wymieszać,
• dolać do szklanki 50 ml wody mineralnej, najlepiej o wysokiej zawartości magnezu,
• wymieszać,
• poczekać, aż roztwór ostygnie do temperatury około 40°–45°С i dodać łyżeczkę miodu,
• wymieszać.

Zastosowanie:

Profilaktycznie, aby zapobiec chorobie, należy pić mieszankę 2–3 razy w tygodniu, najlepiej na noc (minimum 2 godziny po ostatnim posiłku).

Jeśli jednak pojawiły się objawy choroby, mieszankę należy pić 2–3 razy dziennie przez 5 dni, najlepiej 20 minut przed posiłkiem lub godzinę po posiłku.
Przeważnie po 3 dniach następuje znaczna poprawa zdrowia.

Czy mieszankę można podawać dzieciom?

Można, ale pod warunkiem, że dziecko nie ma uczulenia na jej składniki. Należy jedynie przestrzegać dawkowania.

• Dzieci powyżej 12. roku życia – traktujemy jako osoby dorosłe.

• Dzieci od 6 do 12 lat – zmniejszamy ilość sody oczyszczonej do 1/3 łyżeczki (pozostałe składniki i zastosowanie bez zmian).

• Dzieci od 3 do 6 lat – 1/4 łyżeczki sody + 100 ml mleka krowiego lub koziego + 1/2 łyżeczki masła śmietankowego + 30 ml wody mineralnej + 1 łyżeczka miodu (sposób przyrządzania i zastosowanie bez zmian).

Uwaga

Należy przestrzegać dawkowania sody oczyszczonej. Jeśli dawka zostanie zwiększona, może wywołać rozwolnienie.

Podane niżej przepisy są skuteczne i dobrze tolerowane przez dorosłych oraz dzieci, pod warunkiem, że nie jesteście uczuleni na ich składniki. Proszę nie przekraczać podanego dawkowania syropu.


Syrop z czarnej rzodkwi i miodu

Syrop jest szczególnie przydatny w okresie zachorowań na grypę – jesienią, zimą i wczesną wiosną. Jest skuteczny na: kaszel, chrypkę, anginę, grypę, przeziębienie u dorosłych i dzieci od 3 lat. Jest kilka sposobów przygotowania tego syropu. Podam dwa najprostsze.


Przepis 1

Składniki i przygotowanie:

• czarna rzodkiew średniej wielkości (średnica 5–6 cm) – umyć, obrać, pokroić na kostki ok. 2 × 2 cm,

• kostki włożyć do słoika,

• zalać 4 łyżkami miodu, wymieszać, przykryć pokrywką,

• pozostawić na 24 godz. w temperaturze pokojowej,

• po upływie tego czasu powstały syrop odcedzić i przelać do słoika.

Dawkowanie:

•    Osoby dorosłe po 1 łyżce 3–5 razy na dobę.
•    Dzieci od 3 lat po 1 łyżeczce 3–5 razy na dobę.

Przechowywanie:

Syrop przechowywać w lodówce, nie dłużej niż 3 dni. Jeśli jest potrzebna większa ilość syropu, można składniki podwoić, np. 2 rzodkwie i 8 łyżek miodu.

Przepis 2

Składniki i przygotowanie:

• czarną rzodkiew o średnicy 5–7 cm umyć,

• odkroić dolną część (ogonek) – około 1 cm, natomiast od góry rzodkwi wyciąć część rdzenia tak, aby uzyskać otwór o głębokości 2–3 cm i średnicy 3 cm (zależnie od wielkości warzywa),

• otwór wypełnić miodem,

• rzodkiew włożyć do szklanki bądź słoika, do którego będzie ściekał sok (w temperaturze pokojowej),

• po 2–3 godz. w naczyniu pojawi się syrop, który można od razu spożywać.

W miarę zużywania soku do rzodkwi należy dodawać kolejne porcje miodu. Rzodkiew może produkować sok przez 2–3 dni, co zależy od soczystości warzywa.

Dawkowanie:
Syrop można pić według dawkowania podanego w przepisie 1.


PS

W podobny sposób można przygotować syrop z cebuli i miodu, jednak jest mniej skuteczny. Jest też ostrzejszy w smaku i zapachu, więc dzieci niezbyt go lubią.
 
„Zdrowie to nie wszystko, ale wszystko bez zdrowia jest niczym”.
A. Schopenhauer

Tę mądrą sentencję rozumie coraz więcej ludzi starszych i młodych. Dlatego w ostatnich latach można zauważyć zainteresowanie ludowymi lub, jak to teraz jest modnie określać, „alternatywnymi metodami leczenia”. Ten trend jest zauważalny nie tylko pośród ludzi chorych, ale również wśród lekarzy, a nawet niektórych naukowców. Dzieje się tak, ponieważ rośnie liczba chorób przewlekłych, alergicznych i zatruć lekami. W efekcie pogarsza się stan zdrowia dzieci, spada zdolność do pracy dorosłych, wzrasta niepełnosprawność i umieralność ludzi w coraz to młodszym wieku. Tylko z wyżej wymienionych powodów, a jest ich znacznie więcej, chorzy zaczynają poszukiwać innych sposobów na odzyskanie utraconego zdrowia. Większość ludzi zaczyna rozumieć, że w organizmie człowieka istnieją potężne możliwości samouzdrawiania oparte o wiedzę i zasady, na których istnieje wszechświat pozwalające każdemu żyć długo w zdrowiu i dobrej kondycji.

prof. Michał Tombak
Sylwia Kiestrzyn