Zbigniew T. Nowak: Aloes – gdy słabnie odporność organizmu

Żadna inna roślina nie zapisała się tak szlachetnie w historii świata, jak aloes. W Księgach Starego Testamentu napisane jest, że to drzewo posadzone na Ziemi przez samego Boga. O uzdrawiających właściwościach tej rośliny wiedziano już 3000 lat przed narodzeniem Chrystusa. Dziś nieprzerwanie zachwyca się nim medycyna na całym świecie.

Aloes dla pożytku człowieka

Pachnącym balsamem z aloesu i mirry zostało namaszczone Ciało Chrystusa po złożeniu do grobu. Wonnych balsamów z tej rośliny używano także do balsamowania władców Egiptu - faraonów. Żydzi i Arabowie często wieszali ścięty aloes nad drzwiami domostw na świadectwo odbytej pielgrzymki do miejsca świętego. Wierzono, że taki zwyczaj zaprasza do domu Proroka.

Pod nazwą aloes kryje się kilka leczniczych gatunków tej rośliny. Najbardziej popularny jest – oczywiście - aloes drzewiasty Aloë arborescens. Istnieją jeszcze aloes zwyczajny A.vera oraz uzbrojony A. freox, ale te są mniej spotykane w naszych domach. W światowej medycynie największe – jak dotąd - uznanie posiada aloes zwyczajny i właśnie z niego zazwyczaj produkuje się przeróżne leki.

A ponieważ najłatwiej zdobyć aloes drzewiasty, krótko go opiszę. To wieloletni sukulent (roślina o mięsistych liściach, wypełnionych sokiem). Liście ma ciemnozielone z sinym nalotem, kolczaste po brzegach. W doniczkach wyrasta zwykle do 50-70 cm. W ojczyźnie natomiast osiąga wysokość 6-8 m.

Lecznicze są liście aloesu, które zbiera się w zasadzie od bardzo wczesnej wiosny do jesieni. Niektórzy zaś uważają, że najsilniejszą moc posiadają liście zrywane w zimie, bo właśnie wtedy, w trudnych warunkach, uaktywniają się w roślinie substancje lecznicze. Aby aloes skutecznie leczył, trzeba na tydzień przed planowanym zbiorem liści w ogóle nie podlewać roślin. Następnie pojedyncze liście lub całe pędy należy ściąć i umieścić na 5 dni lub tydzień w chłodzie i ciemności, np. zapakowane w pojemnik na dolnej półce lodówki. Wszystko po to, by w liściach jeszcze bardziej uaktywniły się ważne związki lecznicze.

Eksperci twierdzą, że aloes najskuteczniej leczy, gdy ma od 3 do 5 lat. Po upływie 5 lat uprawy lecznicza moc tej rośliny może trochę przygasać.

Co zawiera aloes?

Skład chemiczny aloesu wciąż stanowi przedmiot bardzo wnikliwych badań naukowych. W roślinie tej występują polisacharydy (do 30%) w postaci niezwykle cenionych w medycynie związków o nazwach acemannan oraz glukomannan. Zwierają także glikoproteiny, fitosterole, wartościowe z medycznego punktu widzenia trójterpeny (np. lupeol), kwasy fenolowe, tłuszczowe oraz aktywne enzymy. W literaturze medycznej wymienia się jeszcze inne związki wyodrębnione w aloesie, jak aminokwasy, witaminy B1, B2, biotynę i cały komplet soli mineralnych, np. magnez, cynk, miedź, molibden.

Aloes wzmacnia odporność organizmu

Właściwie funkcjonujący układ odpornościowy (immunologiczny) to prawdziwy skarb, szczególnie teraz w dobie zakażeń wirusowych. Dowiedziono bowiem naukowo, że zawarte w nim polisacharydy o nazwach acemannan i glukomannan posiadają wyjątkową zdolność uaktywniania makrofagów w organizmie (komórek odpornościowych). A to właśnie one sprzyjają wytwarzaniu czynnika martwicy nowotworu. Fachowo czynnik ten zwie się Tumor Necrosis Factor i stanowi broń przeciwko niektórym nowotworom. Z kolei zawartość w tej roślinie glikoprotein pobudza w organizmie inne komórki odpornościowe - limfocyty B oraz T.

Aloes to znakomity środek wzmacniający organizm. Zawdzięcza to tak zwanym stymulatorom biogennym – związkom o działaniu regenerującym i pobudzającym funkcje życiową. Lekarstwa z tej rośliny podawano zawsze ludziom słabym, starszym, dotkniętym anemią, wyniszczonym długimi, często przewlekłymi chorobami albo o bardzo ostrym przebiegu (np. zakażenia wirusowe) i po przebytych zabiegach chirurgicznych (dla zregenerowania organizmu).

W aptece Pana Boga są od wieków także sprawdzone leki na wirusy, których skuteczność potwierdzają najnowsze wyniki badań naukowych. Jednym z takich leków jest aloes. Okazuje się, że wyciąg z aloesu drzewiastego i zwyczajnego hamuje proces namnażania się wirusa grypy H1N1 (PR8). W kwietniu 2020 roku eksperci z Indii opublikowali interesujący raport, z którego wynika, że hamuje nawet namnażanie się koronawirusa SARS-CoV-2.

Zaobserwowano ponadto korzystne działanie aloesu na aktywność przeciwnowotworową (tzw. pektyny S-1) w ostrej białaczce limfatycznej. Obiecujące wyniki badań prowadzonych nad aloesem osiągano w leczeniu chorych na nowotwory złośliwe płuc, sutka, mózgu i przewodu pokarmowego, co potwierdziły badania kliniczne przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych. Aloes przyspiesza także zdrowienie z zimowych infekcji i zapobiega im oraz naprawia szkody spowodowane zażywaniem syntetycznych antybiotyków.

Aloes znany jest od lat jako środek przeczyszczający. Produkuje się z niego szereg cenionych w medycynie preparatów zalecanych w zaparciach. Ułatwia też gojenie się ran, owrzodzeń, poparzeń I i II stopnia, odmrożeń, łagodzi zmiany łuszczycowe oraz egzemę i atopowe zapalenie skóry. Często domowe specyfiki z liści tej rośliny podaje się ludziom, którzy zmagają się z zapaleniem przewodu pokarmowego, nieżycie i owrzodzeniu żołądka oraz dwunastnicy.

Ze świeżych liści aloesu można przy odrobinie chęci przygotować w domu bardzo wiele nieocenionych specyfików, które mogą przydać się w leczeniu przeróżnych schorzeń. Osobiście proponuję domowy lek z aloesu i miodu. Na pewno wspomoże nasz układ odpornościowy i pozwoli szybciej zregenerować organizm po przebyciu długotrwałych chorób. A jak go przygotować podpowiadam w moim nowym kalendarzu-poradniku „Zdrowie na cały rok 2024” (można go zamówić w sklepie internetowym „Zdrowia bez Leków”, nr tel. 724 467 969). Cały rozdział poświęciłem w tej publikacji właśnie zaletom leczniczym aloesu.

Kto nie powinien sięgać po aloes?

Specyfiki z aloesu pomimo udowodnionego działania prozdrowotnego czasem nie są wskazane. Nie można ich podawać kobietom ciężarnym i matkom karmiącym. Nie wolno podawać ich dzieciom do 12 roku życia oraz ludziom ze stwierdzonymi ciężkimi chorobami wątroby, tuż po wykonaniu zabiegów chirurgicznych i przy krwawieniach (także miesiączkowych) oraz przy czynnej chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy i zapaleniu wyrostka robaczkowego, niedrożności jelit, ostrym podrażnieniu ich błony śluzowej, skłonnościach do częstych biegunek oraz przy ciężkiej niewydolności nerek i ostrym zapaleniu pęcherza moczowego. Wszystkie preparaty z aloesu mogą nasilać działanie specyfików przeczyszczających, dlatego podczas kuracji nie powinno się ich łączyć.