Potas

Zalecane dobowe spożycie tego pierwiastka to 4700 mg na dobę. W ludzkim organizmie występuje on w sokach trawiennych i kościach. Potas jest łatwo usuwany z moczem, dlatego nawet duże jego pobranie z dietą nie stanowi zagrożenia, gdy nerki dobrze funkcjonują.

Możliwe są różne odstępstwa, jeśli chodzi o normę, w jakiej potas powinien występować w ludzkim organizmie.

Określa się je jako:

• Hiperkaliemia – to najczęściej wynik upośledzonego wydalania potasu przez nerki. Objawia się zwolnieniem pracy serca, spadkiem siły mięśniowej, apatią, mrowieniem kończyn i ust. 
• Hipokaliemia – na tle żywieniowym prawie się nie zdarza. Może występować natomiast w anoreksji. Zdarza się, że towarzyszy wymiotom, biegunkom i zaburzeniom gospodarki kwasowo-zasadowej, będąc ponadto następstwem stosowania środków przeczyszczających i moczopędnych (alkohol i kawa także wzmagają wydalanie potasu przez nerki). Objawy to: upośledzenie funkcji układu nerwowego, uporczywe zaparcia, zaburzenia rytmu serca (częstoskurcz). 

Funkcje:

• regulacja gospodarki wodnej,
• wpływa na równowagę kwasowo-zasadową,
• reguluje czynności nerwów i mięśni. 

Źródła:

• rośliny strączkowe,
• soja (1000–2100 mg/100 g),
• orzechy (500–700 mg/100 g),
• ziemniaki (450 mg/100 g), 
• ryby (300–400 mg/100 g),
• porzeczki,
• banany (300–395 mg/100 g),
• mięso (250–350 mg/100 g),
• zbożowe ziarna (100–350 mg/100 g).

Opracowała Marzena Surmińska