Agata Majcher

Krwiak opłucnej

Krwiak opłucnej wiąże się z obecnością krwi w jamie opłucnej. Jest stanem wymagającym szybkiego leczenia ze względu na potencjalnie zagrażające życiu następstwa. O krwiaku opłucnej mówi się wówczas, gdy hematokryt (stosunek objętości czerwonych ciałek krwi do objętości krwi) płynu opłucnowego stanowi ponad 50 proc. hematokrytu krwi obwodowej.

Normy hematokrytu są następujące:

kobiety: 36,1 – 44,3 proc.,
mężczyźni: 40,7 – 50,3 proc.

Przyczyny

Najczęściej krwiak opłucnej spowodowany jest urazem mechanicznym lub zabiegiem dokonywanym w obrębie klatki piersiowej. Bez urazu klatki piersiowej krwiak występuje bardzo rzadko. Krew w jamie opłucnej jest najczęściej przyczyną urazu płuca i uszkodzenia naczyń krwionośnych, jednak krwisty wysięk może manifestować także choroby nowotworowe. Choroba ma przebieg ostry, czyli charakteryzuje się szybkim i gwałtownym przebiegiem.

Wyróżnia się trzy rodzaje krwiaków opłucnej – w zależności od ilości zgromadzonej krwi:

mały (poniżej 400 ml),
średni (400-1500 ml),
duży (powyżej 1500 ml).

Objawy

Rozpoznanie krwiaka potwierdza się, nakłuwając jamę opłucnej. Objawy, które mogą wystąpić to:

ból w klatce piersiowej,
duszność,
ucisk,
kołatanie serca,
kaszel,
częstoskurcz,
uczucie osłabienia,
niedokrwistość,
tachykardia,
obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.

Czynniki ryzyka

Głównym czynnikiem ryzyka powstania krwiaka opłucnej jest uraz mechaniczny klatki piersiowej, dlatego zapobieganie urazom jest najskuteczniejszą metodą profilaktyki krwawienia do jamy opłucnej.

Najczęstsze przyczyny urazów to:

wypadki komunikacyjne,
upadki,
poślizgnięcia,
urazy związane z wykonywaniem pracy zawodowej.

Leczenie

Krwawienie do jamy opłucnej wymaga szybkiej interwencji polegającej na wykonaniu drenażu jamy opłucnej, a w razie jego nieskuteczności – usunięciu krwi poprzez wideotorakoskopię lub torakotomie. Szybkie usunięcie krwi z jamy opłucnej zmniejsza ryzyko rozwoju zwłóknienia opłucnej.