Klatka piersiowa

Klatka piersiowa to część tułowia znajdująca się pomiędzy szyją a jamą brzuszną. Składa się z: mostka, żeber i części piersiowej kręgosłupa.

Mostek to płaska, podłużna kość, w której rozróżnia się: część górną (rękojeść), środkową (trzon) oraz dolną (wyrostek mieczykowaty).

Żebra u człowieka występują w liczbie 12 par, dzieli się je na:

• Prawdziwe – 7 par górnych (I–VII) – bezpośrednio łączą się z mostkiem.
• Rzekome – żebra VIII, IX i X łączą się pośrednio z mostkiem i tworzą prawy i lewy łuk żebrowy. Żebra XI i XII są żebrami wolnymi i kończą się swobodnie między mięśniami brzucha. Każde z żeber składa się z części przedniej (chrząstka żebrowa) i części tylnej (kości żebrowej). Kość żebrowa, która dzieli się na: głowę, szyję i trzon, łączy się z odpowiednimi kręgami piersiowymi.

Klatka piersiowa ma kształt spłaszczonego stożka. Wyróżnia się w niej: ścianę przednią, dwie ściany boczne, ścianę tylną oraz dwa otwory: górny i dolny. Między żebrami znajdują się przestrzenie międzyżebrowe.

Otwór dolny klatki piersiowej zamknięty jest przeponą, oddzielającą klatkę piersiową od jamy brzusznej

Klatka piersiowa tworzy zamkniętą przestrzeń o zmiennej objętości, co daje możliwość zmiany w niej ciśnienia, a to z kolei umożliwia wentylację pęcherzyków płucnych. Objętość klatki piersiowej zmienia się na skutek ruchów: mostka, żeber, odcinka piersiowego kręgosłupa i przepony. Objętość klatki piersiowej zwiększa się podczas wdechu i maleje w czasie wydechu.

Zadania klatki piersiowej

Klatka piersiowa jest mocna i wytrzymała, a zarazem lekka i sprężysta, dzięki czemu stanowi ochronę dla narządów wewnętrznych, takich jak: serce, płuca, tchawica, przełyk, wielkie naczynia krwionośne oraz nerwy. Dzięki klatce piersiowej możliwa jest także wymiana gazowa (oddychanie).

Opracowała Agata Majcher