Jak wzmocnić odporność dzięki terapii zimnem?

Prawidłowo funkcjonujący układ immunologiczny to gwarancja zdrowia. Zwiększona odporność pozwala na ochronę przed chorobami i infekcjami, a także na szybszą regenerację tkanek oraz łatwiejsze gojenie się ran. Jeśli chcemy żyć jak najbardziej komfortowo, powinniśmy zadbać o eliminację uszkodzonych komórek, zwalczanie drobnoustrojów, a także wspomagać procesy naprawcze zachodzące w naszym ciele.

Dobrym pomysłem na wzmacnianie odporności jest terapia zimnem. Stosuje się ją w wielu różnych schorzeniach. Daje bardzo dobre rezultaty u osób zmagających się z nerwobólami czy też zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa oraz stawów. Pozwala na regenerację tkanek po uszkodzeniach ciała i ciężkich treningach, dlatego korzystają z niej pacjenci poddawani rehabilitacji pourazowej oraz wyczynowi sportowcy.

Pojęcie terapii zimnem

Terapia zimnem określana jest też jako krioterapia. Polega ona na poddawaniu ciała niskim temperaturom. W tym celu stosuje się zabiegi ogólnoustrojowe, jak też miejscowe. Takie działanie musi być w pełni kontrolowane, żeby nie doszło do niepożądanych efektów ubocznych. Najbardziej popularne metody terapii zimnem to:

• morsowanie,
• prysznice,
• polewanie zimną wodą,
• okłady z lodu oraz zimnych żeli,
• stosowanie preparatów i sprayów schładzających,
• a także zabiegi w kriokomorach.

Terapia zimnem – korzyści

Pod wpływem bezpośredniego oddziaływania na ciało niskich temperatur następuje aktywacja układu immunologicznego. Powoduje to podniesienie poziomu odporności organizmu. Zimno doprowadza do zwiększonego wytwarzania się białych krwinek, a dzięki temu łatwiej jest zwalczyć różne infekcje. Nawet jeśli pojawią się pewne objawy wskazujące np. na przeziębienie, to taki stan – dzięki stosowaniu wcześniej terapii zimnem – nie rozwija się, a organizm szybko wraca do zdrowia.

Zimno początkowo wywołuje skurcz naczyń krwionośnych, po czym następuje ich rozszerzenie. Dzięki temu usprawnia się krążenie krwi. Wszelkie minerały, witaminy i inne substancje odżywcze dostarczane do organizmu wraz z pokarmem łatwiej są transportowane do tkanek i narządów. Kolejną zaletą jest również zwiększone dotlenienie komórek.

Terapia zimnem może być doskonałym sposobem na minimalizowanie stanów zapalnych. Uodparnia na działanie niskich temperatur oraz doskonale poprawia samopoczucie. Wywołuje też produkcję endorfin, zwanych popularnie hormonami szczęścia, co obniża poziom stresu. Ekspozycję na zimno często stosują sportowcy w celu lepszej regeneracji potreningowej.

Niektóre metody terapii zimnem

1. Kriokomora – zabiegi ogólnoustrojowe, trwają 2–3 minuty. Pacjent najczęściej wykonuje marsz, a po wyjściu z kriokomory poddaje ciało ćwiczeniom lub jeździ na rowerze dla rozgrzania się.
2. Chodzenie boso – można zacząć od maszerowania po zroszonej trawie wczesnym rankiem, a po adaptacji organizmu również po śniegu. Takie sesje powinny trwać 2–3 minuty, a po ich zakończeniu należy wytrzeć stopy ręcznikiem.
3. Morsowanie – to kąpiel w zbiornikach wodnych, stosowana przy niskich temperaturach powietrza. Przeprowadza się je w naturalnych akwenach, czyli jeziorach, rzekach, w morzu. Wiele osób stosuje tę metodę, zanurzając się do szyi w wodzie na określony czas, np. 2–3 minuty, następnie wychodzi na brzeg, rozgrzewa się np. bieganiem i znów wchodzi do wody. Powtarza się te czynności 2–3 razy. Należy pamiętać, żeby na głowę zakładać czapkę, mieć rękawiczki oraz specjalne buty – najlepiej z neoprenu.
4. Domowe sposoby na wzmacnianie odporności zimnem.

• Nacieranie całego ciała ręcznikiem zmoczonym wcześniej w zimnej wodzie. To świetny sposób na przyzwyczajenie organizmu do niższych temperatur.
• Metoda kontrastowa (Cryo T-Shock) – polega na działaniu na ciało naprzemiennych temperatur. Przykład pierwszy: przez 10 sekund polewamy ciało zimną wodą pod prysznicem, a następnie cieplejszą. Pamiętajmy, żeby zawsze zaczynać od nóg i przechodzić do wyższych partii. Całą sesję warto zakończyć zimnym prysznicem, a następnie rozgrzać ciało, wycierając je ręcznikiem. Przykład drugi: do jednego pojemnika wlewamy wodę zimną, do drugiego ciepłą i do niego najpierw wkładamy obie nogi. Po 30 sekundach przenosimy je do zimnej wody na 10 sekund. Takie działanie powtarzamy 4–6 razy. Najlepiej jeśli pojemniki są takiej wielkości, żeby woda sięgała do wysokości kolan. Podobną sesję można przeprowadzić, mocząc ręce.

Zagrożenia wywołane niską temperaturą

Podczas stosowania terapii zimnem ważne jest zachowanie pełnej kontroli przy kontakcie pacjenta z niskimi temperaturami, bo od tego zależy jego bezpieczeństwo. Jeśli działanie niskiej temperatury jest zbyt długie, wtedy może dojść do uszkodzeń tkanek skóry. Na odmrożenia najbardziej narażone są takie części ciała jak uszy, nos oraz palce – zarówno rąk, jak i nóg.

Istotne jest, żeby szczególną ostrożność wykazały osoby zmagające się z chorobami układu sercowo-naczyniowego. W ich przypadku gwałtowne ochłodzenie powodujące wzrost ciśnienia i szybszą pracę serca może doprowadzić do udaru lub też zawału.

Należy uważać, żeby podczas terapii zimnem ciało nie wychłodziło się poniżej 35°C. Taki stan, czyli hipotermia, objawia się spowolnieniem pracy serca, drżeniem mięśni, a nawet utratą przytomności, co może prowadzić do zagrożenia życia. Nadmierne wychłodzenie wpływa na sztywnienie mięśni, a także uszkodzenie nerwów, co powoduje zaburzenie funkcji ruchowych. Trudno jest wtedy chodzić oraz wykonywać najprostsze ruchy.

O czym warto wiedzieć?

Przy stosowaniu terapii zimnem należy pamiętać o ważnych środkach ostrożności. Takie sesje powinny być kontrolowane i bezpieczne dla zdrowia danego człowieka. Czas ekspozycji na zimno powinien być dostosowany do własnego doświadczenia i odpowiedniego wytrenowania w tym obszarze. Należy zatem stopniowo przyzwyczajać się do niskiej temperatury. Dzięki temu organizm nie dozna szoku, a początkowy dyskomfort nie zrazi do ponownego stosowania terapii. Istotne jest również, żeby przed rozpoczęciem ekspozycji na zimno skonsultować się ze specjalistą, lekarzem, ponieważ istnieje wiele przeciwwskazań do jej zastosowania. Praktyki tej powinny unikać osoby zmagające się z chorobami serca i z zaburzeniami krążenia. Nie zaleca się też wychładzania organizmu ludziom z nadciśnieniem tętniczym. Konieczne jest reagowanie na zbyt gwałtowne zachowania organizmu, takie jak np. nadmierny ból. Wtedy trzeba przerwać sesję i zasięgnąć porady u lekarza.

Należy pamiętać, że terapię zimnem stosuje się tylko, gdy organizm jest zdrowy. Podczas chorób nie zaleca się ekspozycji ciała na niskie temperatury. Ważne jest, żeby metody terapii zimnem były wdrażane systematycznie, a nie tylko raz na jakiś czas.

Hartowanie organizmu to ważny aspekt zachowania zdrowia. Dzięki stosowaniu terapii zimnem poprawia się krążenie, ryzyko przeziębień jest mniejsze, a stany zapalne szybciej ustępują. Ważne jest, żeby tę metodę stosować systematycznie, powoli przyzwyczajać organizm do niskich temperatur i zachować pełne bezpieczeństwo przy ekspozycji na zimno.