HARITAKI (Terminalia chebula)

Haritaki w znaczeniu ajurwedyjskim oznacza ,,obierający choroby”.

Jest 30-metrowym drzewem liściastym rosnącym w rejonach o różnym klimacie, na zboczach mierzących nawet 1000 metrów wysokości. Znaleźć go można głównie w Azji południowej i południowo-wschodniej (m.in.: w Bangladeszu, Tajlandii, Indiach, Chinach, Indonezji, Laosie, Malezji, Pakistanie, Tajlandii, Wietnamie oraz na Birmie). 

Tam z wyważonych ekologicznie upraw zbierane są jego surowe owoce będące podczas zbiorów jeszcze niedojrzałymi. W ich skład wchodzi glikozyd triterpenowy, kwas taninowy, kwas galusowy kojarzony z kumaryną, kwas chlebowy oraz związki fenolowe z kwasem elagowym. Starożytna mądrość indyjska obiecuje niegasnące zdrowie, pod warunkiem, że korzystamy z danych owoców przy każdym swoim posiłku, dlatego też owoce haritaki używane są w diecie ajurwedyjskiej od ponad 2700 lat, bowiem kojarzone są także z energią Shivy. Haritaki, znany też jako migdałecznik chebułowiec, jest jednym z trzech składników mieszanki ajurwedyjskiej triphala, obok amalaki (Emblica officinalis) i bibhitaki (Terminalia bellirica).

W ajurwedzie wykorzystywany jest jako owoc doskonale detoksykujący cały organizm, poprawiający pracę wątroby. Pobudza także pracę jelit, usuwając złogi, zwalcza drobnoustroje bytujące w układzie pokarmowym oraz reguluje jego środowisko. Dzięki czemu wpływa również na system immunologiczny, wzmacniając cały organizm.

Inne nazwy: harde, abhaya, wielkie drzewo myrobalan

Opracowała Karina Powieśnik